Zo had ik het nog nooit bekeken……Op het moment dat ik de ander als een object als een persoon zie, doe ik geweld aan mezelf en de ander en de hele wereld.

Als we werkelijk het geweld en de terreur willen stoppen dan zullen we op een andere manier naar onszelf en het geheel moeten kijken.

Dit moment is absolute liefde.

Geweld treedt op, op het moment dat je iemand als persoon beschouwt met een levensverhaal. Heb je je weleens afgevraagd wie jij bent? Jij bent het bewustzijn waarin alles inclusief het lichaam verschijnt. Kijk maar voor jezelf…. als er geen bewustzijn, waarneming is klapt deze hele wereld uit elkaar.

Wie jij bent is zo simpel. Het is hier en nu, wakker en in de realiteit. Er is niets anders dan nu.

Zie je mij werkelijk? Dat betekent dat je mij als het bewustzijn ziet. Want wees nou eerlijk. Als je mij ziet…ben ik dan buiten jou of binnen of in jou. Neem jij mij niet waar in jou en wordt dat niet waargenomen?

En binnen in wat word ik dan waargenomen? Wat is dat? Durf je dat te onderzoeken?

Als je dan elkaar ontmoet, dan is er ontmoeten vanuit wat er werkelijk is. Kwetsbaar en levendig en vooral energiegevend.

Verhalen vertellen an sich is eigenlijk een soort van verbale diarree over iemand uitspreiden.

Als we elkaar werkelijk zien, dan is er liefde. En die is er altijd.